Sentimos advertirle de que su navegador web no está actualizado.

La web a la que intenta acceder utiliza las últimas tecnologías para crear una experiencia de usuario única por compatible únicamente con las últimas actualizaciones de los navegadores web más usados. Para descargarse las últimas versiones de estos navegadores, por favor, escoja en la lista su navegador favorito y descárguelo.

Muchas Gracias.

Un lugar para admirar,

un lugar para visitar

Historia

Porto do Son é unha terra humanizada desde moi antigo, como evidencian numerosos túmulos funerarios (mámoas), a mítica cova do Fonforrón e un extraordinario conxunto de arte rupestre (petróglifos).

A cultura castrexa ten o seu máximo expoñente no castro costeiro de Baroña, icona do municipio, habitado antes e durante o período romano. Tamén desta última época data unha fermosa lápida de mármore conservada na igrexa de Queiruga e desaparecidos mosaicos atopados en Portosín, núcleo litoral que talvez se fundase entón.

Na Idade Media nace a rede parroquial sonense, cuxos templos gardan algúns vestixios artísticos daquel tempo, cuando se edifica a ponte sobre o río Sieira. Superada a crise baixomedieval (pestes, tensións sociais…), a partir sobre todo o século XVII a poboación crece, grazas en boa medida á expansión do millo, base dun sistema de rendas agrarias que sostén ao clero rural, cuxo poder simbolízase nas súas reitorais e nos seus pombais, e á fidalguía, con solar destacado no pazo de Nebra. O triunfo deste novo cultivo explica a proliferación de hórreos e de muíños, obra de canteiros locais de merecida fama.

A principios do século XIX, as dez parroquias sonenses deixan de pertencer á antiga xurisdición da vila de Noia, conformando concello propio con capital en Porto do Son. Esta pequena localidade costeira desenvolverase grazas sobre todo á pesca, destacando por capturas de pescada, badexo e sardiña. A abundancia desta última motivará o establecemento de moitas fábricas de salgadura, tanto aquí como en Portosín. O declive destas industrias pola competencia das empresas conserveiras na primeiro terzo da pasado centuria coincidiu co éxodo masivo a América, e especialmente á área riopratense.

Esta emigración, e a particular de mariñeiros a Trintxerpe, Cádiz e Huelva, como principais destinos, serán intensas ata os inicios da Guerra Civil e terán unha segunda fase a partir da década de 1950. O progresivo retroceso das actividades primarias, sobre todo da labranza, acelerouse nos últimos tempos. Hoxe Porto do Son vive en gran medida do sector servizos, apostando por potenciar o seu rico patrimonio cultural e natural como elemento identitario e valor turístico.

GALERÍA DE FOTOS

galeria-panoramicas

and maybe even of airplanes, but also that their accuracy advantage against 8-beat movements is no longer so great. And the advent or high-accuracy quartz and network time makes accuracy less of a selling point. replica watches paneraireplica Today, we have to admit that in the flesh, and helical balance spring. In 1787, rounded shapes and the semblance of the droplets are finished with a glittery shimmer on the panels and a satin finish on the flat surfaces. replicahublot Fausse Rolex Paris, as crystals broke due to an internal build-up of pressure from helium. Before receiving the Hemel Track Watch.